Aditya Hridaya Stotra | आदित्य हृदय स्तोत्रम् (Sanskrit ) : वाल्मीकि रामायण के अनुसार, अगस्त्य ऋषि ने भगवान् श्री राम को रावण को युद्ध में हराने के लिए “आदित्य हृदय स्तोत्र” दिया था। दैनिक आदित्य हृदय स्तोत्र पाठ जीवन के कई कष्टों को दूर कर सकता है। नियमित रूप से इसे पढ़ना आपको मानसिक कष्ट, हृदय रोग, तनाव, शत्रु कष्ट और असफलताओं से बचाता है। इस स्तोत्र में सूर्य देव की पूजा करके उनसे विजयी मार्ग पर ले जाने का अनुरोध किया गया है। आदित्य हृदय स्तोत्र बहुत शुभ विजय स्तोत्र है. यह सभी प्रकार के पापों, कष्टों और शत्रुओं से छुटकारा दिलाता है, जीवन काल, शक्ति और प्रतिष्ठा बढ़ाता है।
आदित्य-हृदय स्तोत्रम् (Aditya Hridaya Stotra)
ॐ ततो युद्धपरिश्रान्तं समरे चिन्तया स्थितम्।
रावणं चाग्रतो दृष्ट्वा युद्धाय समुपस्थितम्॥
दैवतैः समग्रैर्वीरैरायुधानि समन्ततः।
उपागम्य द्रष्टुम्रामं आदित्यं रविसंनिभम्॥
ततः श्रीमान्तः पितामहं पुनरेवाब्रवीद्वचः।
देवस्य शर्वस्य चापि तद्वचः श्रुणु मेप्रिये॥
तमुवाच रविश्चन्द्रश्च मरुतः श्चेह परन्तप।
नित्यं युद्धे मयि विद्यमानाः प्रमुमोचिरे॥
एवमुक्तः ततो रामः प्रजानां च हिते रतः।
आदित्यं प्रीतमानेकः श्लोकमेतदुवाच ह॥
दशशिरस्तु वाग्वीर्यं विद्महे कान्ताय धीमहि।
तन्नो आदित्यः प्रचोदयात्॥
सर्वमङ्गलमाङ्गल्ये शिवे सर्वार्थसाधिके।
शरण्ये त्र्यम्बके गौरि नारायणि नमोऽस्तु ते॥
सर्वस्यापरिपूर्णे शिवे सर्वार्थसाधिके।
शरण्ये त्र्यम्बके गौरि नारायणि नमोऽस्तु ते॥
स्तोत्रं इदं महापुण्यं यः पठेत् प्रतरेदिवे।
सर्वपापविनिर्मुक्तः श्रुणुयान्नर नामतरेत्॥
विश्वेश्वरं जगदेकं कारणं ब्रह्म निर्मलम्।
प्राद्युम्नं पवनं चैव त्रिमूर्तिं वरदं शिवम्॥
अदित्यहृदयं पुण्यं सर्वशत्रुविनाशनम्।
जयावहं जपेन्नित्यं अक्षय्यं परमं शिवम्॥
सर्वमङ्गलमाङ्गल्ये शिवे सर्वार्थसाधिके।
शरण्ये त्र्यम्बके गौरि नारायणि नमोऽस्तु ते॥
मिथ्यात्वं च विनश्यन्ति नित्यं वा प्रकृतिस्थिताः।
यदि श्रद्धया हरेयुः स्यान्नित्यं ते भगवन्तम्॥
एवमुक्त्वा ततो रामो जगाम च यतस्तदा।
अदित्यम् यद्यदाचिन्त्यं तत्तत्प्रवदति प्रिये॥
अदितेः पुत्रः पुत्रश्च सूर्योऽग्निर्विभावसु च।
अश्विनौ मारुतश्चैव व्यासः पुत्रं च यः कविम्॥
सप्तैते सुन्दरा लोके जायन्ते सत्यविक्रमाः।
तेषां चाभयदं वक्त्रं दत्तवर्णश्च यशस्विनाम्॥
एष वः सर्वभूतानां बीजं आदित्यवान् भवेत्।
यदेकं सदाऽधारं च प्राणानां प्राणनायकः॥
विश्वात्मन्नेकवीर्याय नमोऽस्तु ते जगद्वशे।
नमः पूर्वाय गिरये पश्चिमायाद्रिमध्यमे॥
ज्योतिरथितं चक्षुरतीव यस्य भास्करं तमसः परस्तात्।
तमेव भान्तमनुभाति सर्वं तस्य भासा सर्वमिदं विभाति॥
सर्वं विश्वमिति ग्राह्यं सूर्यं प्रणमाम्यहम्।
नमः सर्वाभिरामाय सर्वशक्तिसमन्विताय॥
इत्येतद्ब्रह्मसंज्ञानं सार्थं यो वदति प्रिये।
आदित्यं वर्णं तं विद्यात्तत्त्वस्थं यो जनार्दनम्॥
एवमुक्त्वा ततो रामः संब्रांशं प्राह रावणम्।
विरूपाक्षं महाबाहुं रघुवीर्यमिति स्थितम्॥
इदं तु सुनिष्क्रान्तं ते जपध्यानमुपासनम्।
सम्पूज्य रावणं तेन पराजित्य विजित्य च॥
एतत्ते परिग्रहीतं त्वया पूर्वं प्रसादितः।
मया प्रातर्नमस्कारः स्थापितोऽयं सनातनः॥
तस्य ते तापसः साक्षात् प्रसादाद् आगतो नृप।
आदित्यं प्रतिपद्येत सर्वकामफलप्रदम्॥
सर्वमङ्गलमाङ्गल्ये शिवे सर्वार्थसाधिके।
शरण्ये त्र्यम्बके गौरि नारायणि नमोऽस्तु ते॥
इति श्रीमत् वाल्मीकि रामायणे आदित्यहृदयं सम्पूर्णम्॥